Computergebruik voor dummies

Het leven is vol tegenstellingen en verrassingen. Vorig jaar verliep de oogst enorm slecht door het natte najaar. We dachten dat het nooit meer goed zou komen. We hadden nu een zeer droog voorjaar en zomer maar alles werd weer goedgemaakt door de neerslag in de nazomer en het gunstige weer in oktober. Iedereen kon oogsten en zaaien dat het een lust was. Ook hier is alle gras na de maïs gezaaid. Voorlopig is het druk met de najaarsactiviteiten waar wij onze hoeveproducten aan de man (proberen te) brengen. We moeten onze ambachtelijke producten niet beschouwen als gat in de markt, maar wij zien toch een voorzichtige groei in de afzet. Zoals altijd moeten wij hard werken voor de positieve extra’s en de negatieve krijgen wij gratis toe.
Dankzij Europa kan de VLIF steun voor de thuisverwerkers zorgen voor een steun in de rug. Deze zomer kwam er een nieuwe reglementering die ervoor moet zorgen dat enkel actieve en volwaardige boeren nog kunnen genieten van VLIF steun op hun landbouwbedrijf. Dat is een goede zaak. Er werd echter buitensporig gesleuteld aan de hoogte van de omzet die mag gehaald worden van buiten het bedrijf. Die bedraagt amper 5580 euro. Daarmee wordt de omzet bedoeld wordt die gehaald wordt uit verkoop van producten die niet van eigen bedrijf zijn. Reeds jaren zetten wij ons bij de Westvlaamse Hoeveproducenten in om uitwisseling te doen van producten, zodat in de kleinere hoevewinkels een breder assortiment kan aangeboden worden. Dit zorgt voor meer klanten en een beter inkomen. Die 5580 euro per jaar is maar 100 euro per week, Is dat teveel? Even vergelijken: dat is per jaar evenveel als 50 varkens afleveren, 1 week melken of 3 ha graan telen. Het alternatief is om een nieuwe vennootschap op te richten met aparte kassa en dubbele boekhouding. Iemand van administratieve vereenvoudiging gehoord?

Jaren geleden kocht ik een computer, ik denk in 2002. Bedoeling was om te bankieren, info op te zoeken, en ja, ook een beetje om op het web te snuffelen. Vandaag is dit helemaal omgezwaaid en de weg naar de computer is meestal om daar serieuze dingen op te doen. Zaken die we vroeger met de hand moesten invullen worden nu aangeboden in een web-applicatie waarbij iedere administratie zijn eigen systeem heeft. Duizenden veehouders moeten een mestbank aangifte bijhouden en ik zie daarvoor in de praktijk 3 grote systemen (mestbank, BB en SBB) die eigenlijk allemaal verschillend zijn in opbouw maar allemaal op het zelfde neerkomen. Uiteraard zullen er nog vele tientallen eigen programma’s zijn van voederadviseurs en boekhouders. En wanneer de mestbank u een controlebezoekje brengt, dan beginnen ze helemaal opnieuw met hun eigen systeem. Wat een verspilling eigenlijk. De overheid zou hier een sturende rol moeten nemen, samen met boekhouders en syndicale organisatie om daar één globaal invulsysteem van te maken. Er zijn voorbeelden genoeg dat dit wel kan, op een simpele manier. Kijk maar eens naar het e-loket, iedereen gebruikt dit nu om zijn percelen te registreren, ook de grote boekhoudkantoren. Let wel, vergeet dan niet om eens te kijken naar het Veeportaal om te zien hoe het zeker niet moet. We zijn nu al drie jaar na lancering en ikzelf en vele andere boeren blijven vloeken op heel dat onlogische gedoe. Hoe hard men ook zijn best doet om cursussen te organiseren (of is dat weer een bron van inkomsten?) of de helpdesk te bemannen. Het zou misschien kunnen dat boeren te dom zijn om te leren werken op de manier van de computer programmeurs. Het zou ook kunnen dat die lui te slim zijn om dat op een begrijpelijke manier aan de boeren (hun afnemers?) voor te stellen. Wie zijn dan de computer-dummies? Als men nog niet bezig is om heel die boel te herschrijven, dan is het vlug tijd om eraan te beginnen. Het is toch van het gekke dat er nu al minstens drie privé firma’s zijn die net het zelfde aanbieden als het Veeportaal, met dien verstande dat het alweer de boer is die hen moet extra betalen om hun programma te mogen gebruiken. Ik vind het daarbij ook wat pijnlijk te moeten vaststellen dat onze coöperatieve rundvee verbeterings organisatie VRV hierbij als hekkensluiter fungeert, hoewel zij toch het meeste baat hebben bij het versturen of binnenhalen van gegevens. Dit moet beter kunnen!

Maar al die verschillende systemen, een boer zou er door ontmoedigd worden. De overheid zou hier meer moeten coördineren en onze landbouworganisaties moeten hen daarbij helpen, dat zal meer liefde voor de stiel bijbrengen dan ergens in privébedrijven geld te investeren, is mijn mening. En iedereen op dezelfde manier laten werken, bijvoorbeeld met zoals met mijn traktor: “die is geel en groen, daar kan je toch alles mee doen?” Of is dit te simpel gedacht?

Luc Callemeyn.